ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΛΟΓΟΥ

Διαταραχές λόγου είναι οι δυσκολίες στην κατανόηση, στην έκφραση ή στη χρήση του λόγου. Οι δυσκολίες αυτές, μπορεί να επηρεάζουν το περιεχόμενο, τη μορφή, την μορφολογία, την γραμματική, την φωνολογία και την σωστή χρήση του λόγου.  

Ο διαχωρισμός των διαταραχών του λόγου γίνεται ως εξής:

Γενική καθυστέρηση στην εξέλιξη του λόγου: όταν το παιδί παρουσιάζει καθυστέρηση στην εξέλιξη του λόγου σε σχέση με το γενικό πληθυσμό..

Ειδική Γλωσσική Διαταραχή: χαρακτηρίζεται από αργό ρυθμό γλωσσικής ανάπτυξης και έχει ως βασικό χαρακτηριστικό την έντονη δυσκολία στη χρήση των λειτουργικών μορφημάτων όπως: άρθρα , προθέσεις, καταλήξεις κ.α.

Πραγματολογικές Διαταραχές: Διαταραχές που σχετίζονται με τη σωστή χρήση του λόγου.

Μαθησιακές Δυσκολίες: Δυσλεξία, δυσκολίες, δυσκολίες ανάγνωσης, δυσκολίες στην ανάπτυξη του γραπτού λόγου, κ.α.

 

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ:

Οι διαταραχές της ομιλίας μπορεί να επηρεάσουν την  ικανότητα του συνδυασμού των ήχων για την άρθρωση των λέξεων, την ποιότητα της φωνής και τον ομαλό ρυθμό.

 

Διαταραχή της Άρθρωσης: Είναι η δυσκολία στη σωστή παραγωγή των ήχων που έχει ως αποτέλεσμα τη μη κατανοητή- δυσνόητη ομιλία. Χαρακτηρίζεται από:

Αφαιρέσεις ήχων   π.χ.            «κύλος» αντί «σκύλος »
Αλλοιώσεις ήχων   π.χ.            «θταμάτα» αντί «σταμάτα»
Αντικαταστάσεις ήχων π.χ.      «κόπι» αντί «τόπι»

Φωνολογική Διαταραχή: είναι όταν ένας ήχος παράγεται σωστά μεμονωμένος, αλλά χρησιμοποιείται σε λάθος θέση σε μια λέξη. Τα παιδιά με φωνολογική διαταραχή παρουσιάζουν μη καταληπτή – δυσνόητη ομιλία. Συνήθως μπορεί να μοιάζει με εκείνη μικρότερου παιδιού,  καθώς μια  ολόκληρη ομάδα ήχων δεν έχει κατακτηθεί με αποτέλεσμα πολλοί ήχοι να προφέρονται λανθασμένα, ενώ δεν θα έπρεπε σύμφωνα με την χρονολογική ηλικία του παιδιού. Η φωνολογική διαταραχή δεν οφείλεται σε ανατομικό ή νευρολογικό πρόβλημα, αλλά οφείλεται σε ανωριμότητα ή διαταραχή του φωνολογικού συστήματος.

Δυσαρθρία: Η δυσαρθρία είναι μια κινητική διαταραχή του λόγου και είναι αποτέλεσμα παράλυσης, αδυναμίας και έλλειψης συγχρονισμού των μυών της ομιλίας. Η προέλευσή της είναι νευρολογική. Ο ορισμός αυτός περιλαμβάνει κάθε σύμπτωμα κινητικής διαταραχής της αναπνοής, της φώνησης, της ηχηρότητας, της άρθρωσης και της προσωδίας. Η βλάβη στο κινητικό σύστημα υπεύθυνο για την ομιλία μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε σημείο του από τον εγκέφαλο μέχρι τον μυ.

Απραξία: Πρόκειται για νευρολογική δυσλειτουργία, που αναφέρεται στην απώλεια της ικανότητας εκτέλεσης μαθημένων εκούσιων κινήσεων μετά από λεκτικό παράγγελμα, ενώ παράλληλα το άτομο δεν παρουσιάζει έκπτωση στην γλωσσική του κατανόηση, δεν υφίσταται πάρεση, μυϊκή αδυναμία, νοητική έκπτωση ή μη συνεργατικότητα.

Τραυλισμός: Ο τραυλισμός είναι μια δυσκολία στη ροή της ομιλίας. Αποτελεί μία σύνθετη διαταραχή που συνήθως χαρακτηρίζεται από διακοπτόμενη ροή ομιλίας λόγω επαναλαμβανόμενων κολλημάτων, επαναλήψεων ή επιμηκύνσεων ήχων στην αρχή ή τη μέση της λέξης. Συχνά συνοδεύονται από αντανακλαστικές συσπάσεις του προσώπου ή του σώματος και σε ορισμένες περιπτώσεις από απώλεια βλεμματικής επαφής και απώλεια ελέγχου του ρυθμού της αναπνοής.

 

Ποιά είναι τα πιθανά αίτια των διαταραχών του Λόγου και της Ομιλίας;

• Προβλήματα ακοής
• Εγκεφαλικά επεισόδια
• Εγκεφαλική παράλυση ή άλλες νευρολογικές παθήσεις
• Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις
• Νοητική Καθυστέρηση
• Ανατομικές δυσπλασίες π.χ προγναθισμός ή οπισθιγναθισμός, σχιστίες χείλους ή υπερώας
• Λειτουργικά προβλήματα των οργάνων της άρθρωσης
• Παθολογίες του λάρυγγα π.χ. φωνητικά κομβία, πολύποδες